کمک لباس رباتیک جدید به بیماران پارکینسون
بی دانلود: پژوهشگران دانشگاه هاروارد و بوستون یک لباس رباتیک نرم ابداع نموده اند که تحرک و استقلال جدیدی را برای افراد مبتلا به وضعیت ناتوان کننده در اثر مبتلاشدن به بیماری پارکینسون ارائه می دهد.
به گزارش بی دانلود به نقل از ایسنا، برای افرادی که با بیماری پارکینسون دست و پنجه نرم می کنند، از دست دادن ناگهانی تحرک هنگام راه رفتن معروف به «انجماد» یک واقعیت ناتوان کننده است. این اختلال عصبی که بیش از ۹ میلیون نفر را در سرتاسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد، اغلب با علایم مختلفی ظاهر می شود که دوره های انجماد یکی از شایع ترین و ناراحت کننده ترین آنها است.
هنگامی که افراد مبتلا به بیماری پارکینسون منجمد می شوند، بطور ناگهانی توانایی حرکت پاهای خودرا از دست می دهند که این اتفاق اغلب در هنگام گام برداشتن رخ می دهد. این اتفاق یکی از بزرگترین عوامل سقوط در بین افرادی است که مبتلا به بیماری پارکینسون هستند.
امروزه «انجماد» با طیف وسیعی از درمان های دارویی، جراحی یا رفتاری درمان می شود که هیچ کدام چندان مؤثر نیستند.
به نقل از ام ای، حالا پژوهشگران دانشکده مهندسی و علوم کاربردی دانشگاه هاروارد و کالج علوم بهداشت و توانبخشی سارجنت دانشگاه بوستون از یک ربات نرم و پوشیدنی برای مساعدت با افراد مبتلا به پارکینسون بهره برده اند تا بدون مبتلاشدن به حالت انجماد راه بروند.
این لباس رباتیک که در اطراف باسن و ران ها پوشیده می شود، وقتی پا برای راه رفتن حرکت می کند، فشار ملایمی را به ران وارد میکند و به بیمار کمک می نماید گام بلندتری بردارد.
این دستگاه، انجماد شرکت کنندگان در این مطالعه را در حین راه رفتن در خانه بطورکامل از بین برد و به آنها اجازه داد با کمک این لباس، سریع تر و بیش از حالت بدون آن راه بروند.
کانر والش استاد مهندسی و علوم کاربردی در دانشگاه هاروارد و نویسنده همکار این مطالعه اظهار داشت: ما متوجه شدیم که فقط مقدار کمی کمک مکانیکی از لباس نرم رباتیک ما اثرات آنی را ارائه می کند و بطور مداوم راه رفتن را در طیف وسیعی از شرایط برای فرد مبتلا به پارکینسون بهبود می بخشد.
این تحقیق پتانسیل رباتیک نرم را برای درمان این علایم ناامیدکننده و بالقوه خطرناک در بیماری پارکینسون نشان میدهد و می تواند به افرادی که با این بیماری زندگی می کنند این امکان را بدهد که نه فقط تحرک داشته باشند، بلکه استقلال خودرا بازیابند.
برای بیش از یک دهه، لابراتوار والش در دانشگاه هاروارد درحال توسعه فناوری های رباتیک کمکی و توانبخشی برای بهبود تحرک افراد بعد از سکته مغزی و کسانی که مبتلا به بیماری ALS یا سایر بیماری هایی هستند که بر تحرک تأثیر می گذارند، بوده است و تعدادی از فناوری های ابداعی وی، خصوصاً یک لباس رباتیک برای بازآموزی راه رفتن بعد از سکته مغزی، توسط شرکتی به نام ReWalk Robotics مجوز گرفت و تجاری شد.
حالا پژوهشگران دانشگاه هاروارد و کالج سارجنت علوم بهداشت و توانبخشی دانشگاه بوستون از یک ربات نرم و پوشیدنی برای مساعدت با فرد مبتلا به پارکینسون استفاده کردند تا بدون مبتلاشدن به عارضه انجماد راه بروند.
والش که تیمش از نزدیک با تری الیس، استاد فیزیوتراپی و رییس و مدیر مرکز توانبخشی عصبی در دانشگاه بوستون همکاری داشت، اظهار داشت: استفاده از ربات های پوشیدنی نرم برای جلوگیری از انجماد راه رفتن در بیماران مبتلا به پارکینسون نیازمند همکاری بین مهندسان، دانشمندان توانبخشی، درمانگران فیزیکی، بیومکانیست ها و طراحان پوشاک است.
این تیم ۶ ماه با یک مرد ۷۳ ساله مبتلا به بیماری پارکینسون کار کردند که با وجود استفاده از درمان های جراحی و دارویی، بیش از ۱۰ بار در روز دوره های انجماد قابل توجه و ناتوانی را تحمل می کرد و این عارضه موجب زمین خوردن مکرر او می شد. این عارضه او را از قدم زدن و رفتن در بین جامعه باز می داشت و او را مجبور می کرد برای رفت و آمدهای بیرون از خانه به یک اسکوتر وابسته باشد.
در تحقیقات قبلی، والش و تیمش از شبیه سازی این روش در افراد سالم استفاده کردند تا نشان دهند که یک دستگاه نرم و پوشیدنی می تواند برای افزایش خمیدگی مفصل ران و کمک به حرکت دادن پا به جلو برای ارائه نگاهی کارآمد برای کاهش مصرف انرژی در حین راه رفتن استفاده گردد.
حالا پژوهشگران از همان رویکرد برای رسیدگی به «انجماد» استفاده کردند. این دستگاه پوشیدنی از محرک های کابلی و حسگرهایی استفاده می نماید که در اطراف کمر و ران ها قرار می گیرند و الگوریتم ها با بهره گیری از داده های حرکتی جمع آوری شده توسط حسگرها، حالت راه رفتن را پیش بینی می کنند و نیروهای کمکی را همزمان با حرکت عضلات تولید می کنند.
پژوهشگران می گویند اثربخشی این راه حل، آنی است و بدون هیچ آموزش خاصی، بیمار توانست بدون تجربه حالت انجماد راه برود و حرف بزند، چیزی نادر که بدون این دستگاه امکان پذیر نیست.
جینسو کیم از اعضای این تیم پژوهشی می گوید: تیم ما از دیدن تأثیر این فناوری بر راه رفتن شرکت کنندگان واقعاً هیجان زده بود.
یکی از بیماران شرکت کننده در این مطالعه به پژوهشگران اظهار داشت: این لباس رباتیک به من کمک می نماید قدمهای بلندتری بردارم و وقتی فعال نیست، متوجه می شوم که پاهایم را خیلی بیشتر می کشم. این لباس واقعاً به من کمک کرده است و احساس می کنم گام مثبتی رو به جلو است. این لباس می تواند به من کمک نماید طولانی تر راه بروم و کیفیت زندگی خودرا حفظ کنم.
این دستگاه همین طور می تواند برای درک بهتر مکانیسم های انجماد در هنگام راه رفتن مورد استفاده قرار گیرد، موضوعی که شناخت اندکی از آن وجود دارد.
والش می گوید: از آنجا که ما واقعاً انجماد را خوب نمی شناسیم، نمی دانیم که چرا این رویکرد به خوبی کار می کند. اما این کار مزایای بالقوه این ابتکار را برای درمان انجماد در هنگام راه رفتن نشان میدهد. ما حالا می بینیم که بازیابی بیومکانیک حدودا طبیعی، پویایی محیطی راه رفتن را تغییر می دهد و می تواند بر پردازش مرکزی کنترل راه رفتن تأثیر بگذارد.
این پژوهش در مجله Nature Medicine انتشار یافته است.
منبع: beedownload.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب